Dr. Doğan BENLİ İle Çalışmak – Erkan Pehlivan
Dr.Doğan BENLİ İle Çalışmak …
Prof.Dr. Erkan Pehlivan
1980 yılı 11 Eylül Perşembe günü Banklıktan atama evrakımı elden aldım. Gevher Nesibe Sağlık Eğitim Enstitüsünü dereceyle bitirdiğim için ilk tercihime atanma hakkım vardı. Lisansüstü eğitimi düşündüğüm için Etimesgut Eğitim Araştırma Sağlık Grubu Başkanlığını tercih etmiştim, hem orda Orhan Köksal, Nevzat Eren ve Doğan Benli gibi derslerime giren hocalarım vardı. 12 Eylül sokağa çıkamadım. Çünkü Darbe olmuştu. İl içindeki tayinlerde 24 saat içinde göreve başlama şartını yerine getirememiştim. 15 Eylül sabahı Rengin Erdal Hocamıza evrakımı takdim etmiş ve göreve başlamıştım. O Dönemde Doğan Hocam Sosyalleştirme Daire Başkanıydı. Rengin Abla Samsun’a gidince Doğan Benli Hocam Grup Başkanımız oldu. Başkanlık Binası Etimesgut Halk Sağlığı laboratuarının zemin katıydı. On civarında odası ve bir salon büyüklüğünde kütüphanesi vardı.
Etimesgut SEA Bölgesi, Dünya Sağlık Örgütünün bir uygulama alanı gibiydi. Avrupa ülkelerinden çok sık ve çok sayıda stajyerler gelir, köy sağlık ocaklarında staj yaparlardı. Dünya Sağlık Örgütünün periyodikleri doğrudan adrese gelirdi. Bir ara Doğan Hoca “ bu kütüphanenin sorumluluğunu sana veriyorum.” Dedi. Kendisi daha çok kütüphanede otururdu. Yıllık programa göre halk eğitimlerine gitmediğim günlerde sabahları çok sık karşılaşırdık. Mutlaka eksiklik görür “niye burası düzensiz olmuş, böylede yapılmaz ki” tarzında beni haşlardı. O’nun kızmaları bana hiç dokunmazdı. Asistanlar bana “vallahi iyi dayanıyorsun Hocanın fırçalarına” diye hatırlatmada bulunurlardı. Cevaben “bana dokunmuyor” derdim. Çünkü O gerçekten Baba gibiydi. Tertemiz bir kalbi vardı, görevden başka bir şeye ilgi göstermezdi. Yapracık Sağlık Ocağında Dr. Ahmet Saltık, Sincan Sağlık Ocağında Dr. Caner Fidaner, Yenice Sağlık Ocağında Dr. Çağatay Güler, Dr. Gazanfer Aksakoğlu, Kazan Sağlık Ocağında Dr. Nevzat Akman, bölgede hummalı çalışmaların aktörleriydi. Zaman zaman kırsal halk eğitimlerinde bir araya gelirdik. Cuma günleri öğleden sonra Bölge Hastanemizde seminerler olurdu. Başta Nusret Hoca olmak üzere kurmay ekip toplanırdı.
Doğan Hoca sosyalizasyonun ilk uygulayıcılarından olarak Muş ve Van çalışmalarından bahsederdi. Saha ekibinin motivasyonuna çok önem verirdi. Mesai gününün bitimine doğru Hocanın Muş’ta tanışıp evlendiği Emine Hanım Teyze Başkanlığa gelir, hepimizin hal hatırını sorardı. Başkanlık çalışanları bir aile gibiydi.
Rengin ve Doğan Benli Hocalarımdan hayatımı etkileyen çok iyilikleri gördüm. Ben Ankara Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesinde yüksek lisans programına devam edebilmem için Rengin Ablamın izin vermesi gerekiyordu. Doğan Benli Hocam Hacettepe’de doktoraya başlamama vesile oldu. 1986’da nikah şahidim oldu. 1991’de Ankara’dan ayrılıncaya kadar her bölüme gittiğimde kendisine uğrar saygılarımı sunardım.
Dr. Doğan BENLİ Sosyalleştirme Döneminin hem uç beyi hem de kurmayı idi. Nur içinde yatsın O büyük insan…