On-line ISSN:2147-155X

Prof.Dr.Necati Dedeoğlunun bizde bıraktığı iz

2 Aralık 2012, Pazar, 10:24 | Genel, İz Bırakanlar, Prof.Dr.Necati Dedeoğlu | 2.102 kez okundu | 0 yorum
Erhan Eser Necati ağabey ile doğrudan eğitim ilişkimiz hiç ol(a)madı maalesef ama düşünüyorum da çeşitli fırsatlarla ondan epeyce eğitim almışım. Bu episodların hepsi de bende hoş ve kalıcı etkiler bırakmıştır.  1993’DE ilk kez TTB Halk Sağlığı Kolunda çalışıyoruz. Ben İzmir’den gelip gidiyorum hoca da Antalya’dan (tabii o tarihlerde hep otobüsle). Onu sanırım ilk kez orada […]

Erhan Eser

Necati ağabey ile doğrudan eğitim ilişkimiz hiç ol(a)madı maalesef ama düşünüyorum da çeşitli fırsatlarla ondan epeyce eğitim almışım. Bu episodların hepsi de bende hoş ve kalıcı etkiler bırakmıştır.  1993’DE ilk kez TTB Halk Sağlığı Kolunda çalışıyoruz. Ben İzmir’den gelip gidiyorum hoca da Antalya’dan (tabii o tarihlerde hep otobüsle). Onu sanırım ilk kez orada görmüştüm. Son derece yapıcı, yüreklendirici bir örgütçü kimliği beni ilk bakışta sarmıştı.

Hoca ile bunu izleyen ilk bir araya gelişim 1994 Didim Kongresi oldu. Orada Kent Sağlık Örgütlenmesi Nasıl olmalı konulu bir küçük çalıştay yapmıştık. Necati ağabey oturum yöneticisi oldu. Oturum sonuç tartışmasında da onun sekreterliğini yapmıştım. O küçük toplantının bile hala bende izleri vardır.

1995 yılında yollarımız bu kez Dinar depreminde kesişti. Ben İzmir Tabip Odası ekibi adına depremin 3. Günü oraya varmıştım. Necati hoca da arabasına atlayıp gelmiş Dinar’a. Ben aslında o günlerde kıdemli asistan olarak aslında olağanüstü durumlarla pek ilgim olmasa da bizim arkadaşların ısrarıyla gitmiştim. Ama baktım ki aynı gün bizim arkadaşlar “biz dönüyoruz” dediler. Aslında bu durumda benim de dönmem kadar normal bir şey olmazdı (onlar olağanüstü durumlarla ilgilenirken hemen dönüyorlarsa ben haydi haydi dönebilirdim). Ama baktım Necati ağabey “ben kalıyorum, burada yapacak işler olabilir” deyince ben kendisinden utandım ve ben de kaldım. Ben gece tren istasyonundaki bir tren vagonunda, Necati ağabey ise kendi arabasında geceledi. Yanında kumanyasını da getirmiş. “Depreme yardıma gelenler bir de depremzede kumanyasına ortak olmamalı” görüşündeydi. Ben de dersimi aldım.. O gün ve ertesi 2 gün Dinar’ı karış karış gezdik Dinar’a bakanlık tarafından gönderilen 4 ayrı yönetici grubun önermediği şeyleri önerdik, bir kayıt sistemi oturttuk ve daha ilk gün en gerekli olan ama her nedense unutulmuş olan mahalle seyyar tuvaletlerini çizdik ve hızla Afyon’da imal edilmesini sağladık. Tabii benim için eşi bulunmaz bir eğitim oldu bu. Hele bu işin üstadı, mesleğini aşkla seven Necati ağabey ile birlikte olunca.

Necati ağabey bunu izleyen yıllarda Manisa’da düzenlediğimiz Temel Sağlık Hizmetleri Sempozyumlarında hep yanımızda oldu, ondan hep büyük destek gördük, onu yanımızda hissetmek moralimizi yükseltti. Ülkemizdeki 2. Kuşak Halk Sağlıkçıların en parlaklarından biri olan Necati hocamı hep sevgiyle ve saygıyla andım. Eksik olmasın, yine hep yanımızda olsun.

 

YORUM YAZ


Lütfen doldurunuz *

Henüz yorum yapılmamış.