BİR ÖĞRENCİSİNİN GÖZÜNDEN NECATİ DEDEOĞLU

“Toplumun içinde olmalıydık!”

Öğr. Gör. Dr. Hatice Şimşek Keskin

Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı

Bölümdeki odamın telefonu çaldı, karşıdaki ses Gazanfer Hoca’nındı ve şöyle diyordu: “Hatice HASUDER, Gündem’in bir sayısında Necati’ye yer verecekmiş ve benden yazı istediler. Senin O’na ilişkin anlattıklarını da içine alan bir yazı yazıyordum ki, bunların birinci ağızdan senin tarafından yazılmasının daha doğru olacağını düşündüm. Yazar mısın?”. Halk Sağlığı sevgimin temellerini atan hocam hakkında yazı yazmak tarifsiz bir heyecan ve mutluluk kaynağıydı benim için ve nasıl yazmazdım ki “elbette” dedim. Telefonu kapatır kapatmaz gözümün önünde onun ardından dağ bayır yürürken bizim yorulmamıza karşın kendisi hiç yorulmayan ve hiç yaşlanmayan Necati Hoca canlandı. Derslerde uygulamaya yönelik pek çok bilgi ve deneyimini ve öğrencilerinden gelen mektuplardaki sorunlar ve çözüm önerilerini bizimle paylaştığı anlar… Kulaklarımda O’nu tanıyan herkesin bildiği, kızınca ağzından çıkıveren bir sözcük yankılandı.

Hemen dolabımdan öğrenciliğimden kalan Halk Sağlığı notlarını çıkarttım. Necati Hoca’nın derslerinin birinde tuttuğum notun sonuna yapıştırdığım, gıda denetimi yaptığımız bir tahin-helva üretim yerine ilişkin bir etiket gözüme ilişti. O günü anımsadım. Necati Hoca ve yanında yaklaşık 15 intörn gıda numunesi almıştık. Teorik derslerde anlatılanla yetinmeyip üretimin nasıl yapıldığını, çalışanları ve sağlık risklerini görmüştük. O gün öğrendik ki;  alanda, toplumun içinde olmalıydık.

Yine bir gün hoca önde, biz intörnler arkasında bir köydeki tepeye tırmanıyoruz.  En sonunda bir su deposuna varıyoruz. O deponun kurulma koşullarını, suyun köye nasıl dağıldığını, nasıl klorlanması gerektiğini işte orada konuştuk.  Su deposundan dönüşte de köy kahvesine oturduk. Bir yandan köylülerle birlikte çay, oralet içtik, bir yandan da sohbet ettik. Bu sohbet sırasında da köylülerle konuşmadan öngöremeyeceğimiz sağlık risklerine ilişkin ipuçları elde ettik. Yine o gün öğrendik ki;  alanda, toplumun içinde olmalıydık.

Halk Sağlığı intörn programı dahilinde cami minaresinden sorumlu olduğumuz sağlık ocağı bölgelerinin krokisini çizerken; aylık izlem programları hazırlarken; ebe ile birlikte evlere gidip kadın, gebe, bebek izlemi yaparken; ahırları dolaşıp, denetleyip, sağlık risklerine ilişkin raporlar hazırlarken de öğrendiğimiz en önemli şey alanda, toplumun içinde olmamız gerektiğiydi.

Tüm bunlar bize öncelikle iyi birer sağlık ocağı hekimi olmamız için öğretilmişti. Ancak bizler uzman olsak bile, bu öğretilenler hekimliği bizim farklı bir açısıyla algılamamızı sağladı.

Bu yazdıklarımı destekleyecek birkaç görüş de Necati Hoca’nın diğer öğrencilerinden;

“Hocam asıl dersler harika bir anıydı ve sahada çok yardımcı olacak şeyler öğrendik. Biz teşekkür ederiz hekimliğe apayrı bir açıdan bakmamızı sağladığınız için…”

“Hocam en yakın ben varım sanırım ama yanınıza bir enfeksiyoncu isterseniz sizinle her yere giderim”

“Hocam siz benim tek idolümsünüz. Sizi tanımış olmak hayatımdaki en büyük şanslardan biridir. Okula geri dönmemin ve şu andaki maddi, manevi konumumun en büyük mimarı sizsiniz……..”.

“Sizi ne çok anıyorum bir bilseniz, iyi ki yaşantımıza bir şekilde girmişsiniz ve tüm doğruları bize enjekte etmişsiniz, sağolun, varolun sevgili hocam”

“Hocam sizin o eşsiz ilkelerinizle 20 yıldır hala keyifle sürdürüyoruz mesleğimizi. Söylediğiniz her söz, gösterdiğiniz o yollar rehberimiz oldu daima, iyi ki varsınız ve bizler iyi ki sizlerin elinde yetiştik”

“Sizin farkınız belki de bize sahada başımıza geleceklerle ilgili yol göstermenizdir.……..”

“Ben sizden işine saygı göstermek ne demek onu öğrendim. Diğer iş sahiplerine saygı göstermek ne demek onu da. Neyi niçin yaptığının farkında olmayı da öğrendim”

“Yıl 1973 sizi Hamsiköy’de bir idol olarak tanıdım. İyi ki tanımışım. O enerjiyi hala devam ettiriyor olmanız çok güzel. Sonsuz selam ve sevgilerimi gönderiyorum”

“Hocam siz ne büyük bir insansınız. Antalya hiç okumak istemediğim bir şehirdi; sırf sizi tanımama vesile olması bile buna değer hocam.”

“Sayın hocam arkanızdaki ağaç sizin kökleri attığınız öğrencileriniz, sizin öğrenciniz olmaktan gurur duyuyoruz, ellerinizden hürmetle öpüyoruz ne mutlu bize”

“Efsanesiniz hocam”

Yazılanlardan da anlaşılacağı gibi Necati Hoca’mız bizlerin yaşamında çok değerli izler bıraktı. Benim yaşamımda bıraktığı izler ise beni Halk Sağlığı’nı meslek/iş olarak seçmeme kadar götürdü. Yaşamında sizin bıraktığınız izleri taşıyan yüzlerce öğrenciniz adına teşekkürler hocam…