“Şimdi Daha Karanlık”

Değerli Okuyucularımız

17.Halk Sağlığı Kongresi’nde, İş Sağlığı Çalışma Grubu, Prof.Dr. Ferdi TANIR ve Doç.Dr.Metin PIÇAKÇIEFE  yürütücülüğünde, Çalışma Grubumuzun değerli üyeleriyle birlikte bir toplantı yapmıştık. Toplantıda aldığımız kararlardan birisi de, belki de en önemlisi; “Halk Sağlığında Gündem”de yayımlanması için her ay bir veya birden fazla sayıda yazar ve ya konu başlıklarının belirlenmesiydi. Bu konuyla ilgili olarak görev almak isteyen hocalarımızdan isim ve konu başlığı belirlemeleri için bir süre önce İş Sağlığı Çalışma Grubumuza bir duyuru yapmıştık. Sağ olsunlar, duyuru sonrasında bazı hocalarımız görev almak isteklerini bize bildirdi. Bize bildirilen konu ve yazarlara ait bir liste oluşturduk. 2015 yılında her ay sizlerle bu köşede -editörlerimizin de izinleriyle- birlikte olmak istiyoruz. Bu birlikteliğimizde; çalışma yaşamını yakından ilgilendiren, günceli yakalamaya çalışan, kısa ama öz, en fazla 1 veya 2 sayfalık uzunlukta, farklı konularda, yazılarımızı hazırlayıp, sizlerle paylaşmayı hedefledik. Umarım sıkılmadan okuyup, beğenirsiniz.

Ocak Ayının yazısını İş Sağlığı Çalışma Grubumuzun değerli üyesi, Prof.Dr. Ferruh Ayoğlu hocamız hazırladı. Konu başlığımız ise “Şimdi Daha Karanlık”. Yazıda; meslek hastalığının tanılama sürecinde girdiği uzun karanlık yoldan, bir kesit alarak bahsediliyor. Hocamıza değerli katkıları için teşekkür ederiz.

İyi okumalar…

Dr. Metin PIÇAKÇIEFE

ŞİMDİ DAHA KARANLIK

Dr. Ferruh Ayoğlu

  Meslek hastalığı sayısı 2009 yılında 429’du.

2010 yılında daha yüksek, 533.

2011 daha da yüksek, 697.

Bolca tartışıldı, vurgulandı; ülkemizde saptanan meslek hastalığı sayısı “beklenen”den çok daha düşük. Belli ki tespit edilemiyordu meslek hastalığı olguları. “Nasıl daha çok tespit edilebilir?” sorusuna yanıt aranırken geldi iyi haber. 2012 yılı için açıklanan sayı 395 idi.

Geçtiğimiz günlerde 2013 yılına ait veriler açıklandı. Meslek hastalığı sayısı sadece 371.

Meslek hastalığı olgularının 73 tanesi 50’den az işçi çalışan işyerlerinden. 62’si 1000’den fazla işçi çalışan işyerlerinden. 19 tanesi ise 50-499 işçi çalışan işyerlerinden. İki olgu için işyerindeki işçi sayısı “bilinmiyor”.

Solunum sistemi hastalıkları yine başrolde. Meslek hastalığı olgularından 76 tanesi solunum sistemi hastalıkları arasında. 7 tanesi kulak ve mastoid çıkıntı hastalıkları, 4 tanesi deri ve deri altı dokusu hastalıkları, 2 tanesi enfeksiyöz ve paraziter hastalıklar grubunda. Üzerine bolca konuşulan kas iskelet sistemi ve bağ doku hastalıklarının sayısı ise sadece 7. Olgulardan 60 tanesinin karşısında şu yazıyor: “Listede olmayan bir başka hastalık”.

Evet, eksiklik var sayılarda. Hem de az uz değil, hayli büyük bir eksiklik. Halk Sağlıkçıların gözünden kaçması ise olası değil. Yukarıda sözünü ettiğim, aktardığım sayıları toplayınca 156 ediyor.

2013 yılı için açıklanan 371 meslek hastalığı olgusunun 156’sına ait bilgiler bunlar.

Ya geri kalan 215 olgu?

Henüz asistanlığın başlangıcında öğretmişti ustalar, “sayılar önemlidir” demişlerdi. Bir sağlık sorunu ile mücadele etmenin başlangıcı sorunu tanımlamak değil miydi? Nerede, ne zaman, kimde görüldüğü bilinmezse bir sağlık sorununun ne yapılabilirdi ki?

Evet, ya geri kalan 215 olgu?

Onlar için şöyle yazıyor: “Sigortalılığı sona erdikten sonra meslek hastalığı teşhisi konulan sigortalı sayısı”.

Birisi ışığı kapatmış gibi.